ਕਿੰਨੇ ਸੰਗੀਨ ਹਾਦਸੇ ਗੁਜ਼ਰੇ ਨੇ myry ਨਾਲ|
ਮੈਂ ਵਕਤ ਹਾਂ,ਬੇਰੋਕ ਹਾਂ,ਬਦਲੀ ਕਦੇ ਨਾ ਚਾਲ[
ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਬੂੰਦ-ਬੂੰਦ ਨੂੰ ਵੀ ਤਰਸਦੀ ਫਿਰੇ,
ਨਾ ਕਰ ਤੂੰ ਸੁਕਦੀ ਫ਼ਸਲ ਨੂੰ ਨਿਸਰਨ ਜਿਹੇ ਸਵਾਲ[
ਕਿੰਨਾ ਹੈ ਫ਼ਿਕਰ ਤਖ਼ਤ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਦਾ,
ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਹੰਝੂ ਬਖ਼ਸ ਕੇ ਵੰਡਦਾ ਫਿਰੇ ਰੁਮਾਲ[
ਤਸਵੀਰ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਹੈ ਚੇਤੇ ਦੀ ਝੀਲ ਵਿਚ,
ਇਕ ਅਕਸ ਬਣਕੇ ਯਾਦ ਵੀ ਤੁਰਦੀ ਹੈ ਨਾਲ-ਨਾਲ[
ਅਜਕਲ ਅਜੀਬ ਢੰਗ ਹੈ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਰੌਣ ਸਾ,
ਅੱਖਾਂ ਨਾ ਹੋਣ ਗਿੱਲੀਆਂ ਰੱਖਣ ਬੜਾ ਖਿਆਲ[
ਆਏ ਰੰਗੀਨ ਖ਼ਾਬ ਜੇ ਵਿਕਣੇ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿਚ,
ਇਕ ਬੇਵਸੀ ਦਾ ਦੌਰ ਵੀ ਆਇਆ ਹੈ ਨਾਲ-ਨਾਲ[
ਕੁਝ ਕੁ ਪਰਿੰਦੇ ਫਿਰ ਵੀ ਤਾਂ ਪਰ ਤੋਲ ਰਹੇ ਨੇ,
ਪੌਣਾਂ ਖਿਲਾਫ਼ ਉਡਣਾ ਹੁੰਦੈ ਬਿਸ਼ਕ ਮੁਹਾਲ[
No comments:
Post a Comment